sağda solda “l Love Me!” gibi saçmalıklar işitiyorum. Hay Allah müstahakını versin ya! Bu zaten hastalığımız, bu hastalık hepimizde var da insan bunu bir de bayrak gibi sallar mı ya? Bununla övünülür mü? Birisi bana bu cümleyi söyledi de ona, “Öyleyse sevdiğini ateşten koru,” dedim. Şaşırdı. “Ne demek istediniz hocam?” dedi. “Madem kendini seviyorsun, insan sevdiğini korur, korumalıdır. Bir tehlike var, bir ateş var, bir felaket var...” “O nedir?” dedi. “Hah,” dedim, “işte mesele budur!” Yani tanımadan seversen bir gariplik ortaya çıkar. Güvercini sevdiğin gibi fesleğeni sevemezsin. Kurur zavallı. Kediyi sevdiğin gibi güvercini sevemezsin. Sevmek için tanımak gerek; ihtiyaçları nelerdir, ne lazımdır?.. İnsan kendini tanırsa saadeti nerede, felaketi nerede, bunu bilir ve böylece doğruyu sever. Sevdiğinin bir manası olur. Yoksa ben çok adam tanıyorum, alkole müptela olmuş, çünkü kendini seviyor. Kumara müptela olmuş, hayatını kumarla tüketmiş ama sorsan seviyor, sevdiği yani zevk aldığı için oynuyor. İyi de aziz kardeşim; sen kendini tanımıyorsun, kendine zarar verdiğinin farkına varmıyorsun ve hayatı şu kadarcık, üç beş günlük bir hikâyeden ibaret zannediyorsun. Böyle sevmek mi olur? Sevmek için tanımak lazım.
Sayfa 110
··
43 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.