Ahmet Büke’yi içinde İzmir geçen hikaye kitaplarıyla tanımıştım. Belki de içimdeki İzmir sevgisinden dolayı yazarı da çok sevmiştim. Ancak daha önce okuduğum kitaplarına kıyasla Cazibe İstasyonu’nu o kadar sevemedim nedense. Sanırım okuduğum her hikayede kafam biraz daha karıştı ve yazarın anlatmak istediklerini tam olarak anlayamadım.
Kitap iki bölümden ve on altı hikayeden oluşuyor. Hikayeler birbirinden farklı şeyleri, yerleri, kişileri anlatsa da hepsinde hakim olan duygu bence ölüm, yokluk, kaybolmuşluk ve hüzün…
Keyifli Okumalar…
