Pek çok gençlerimiz gibi, mektepten çıkar çıkmaz kitapları unutulma köşesine atacak yerde, ma'lumâtı genişletmeye mektepten sonra başladım. Az çok bir fikir sahibi olmadığım hemen hiç bir şey kalmadı. Bilhassa, emsâlim gibi dini ilimlerden yüz çevirmeyerek hem zâhir ve hem de bâtın kısımlarından nasibimi aldım. İşte bu ma'lumât yığınının altında bir gün vicdanımı incelediğim vakit, son derece hayretle, garip bir karışım kesildiğimi farkettim. Ben küfür ile imandan, ikrår ile inkârdan, tasdik ile şüpheden mürekkep bir şey olmuştum. Kalb ile inkâr ettiğimi akıl ile tasdik eder, akıl ile reddettiğimi kalb ile kabul ederdim.
Velhasıl, şüphe denilen ejderha vücudumu sarmıştı. Bir fikri, ne kadar sağlam esaslarla sağlamlaştırsam, şüphe ejderhası bir sarsışta yıkıyordu. Bari kat'i inkârla, hiç olmazsa, bir noktada kalabilir miydim? Ne gezer! İnkâr başka şey, şüphe yine başka !
Sayfa 8 - Oku Yayınları 1971 BaskısıKitabı okudu
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.