"İnsanların 'cehennem' dediği şeye benziyordu bu hayat. İnsanlar açlıktan sokaklarda kendilerini yakıyorlardı, işsiz babalar eşleriyle çocuklarına siyanür verip aileleriyle birlikte intihar ediyorlardı, şehir hayatına uyum gösteren binlerce kadın o hayata uyum gösteremeyen erkekler tarafından her gün, her yerde öldürülüyordu, aç çocuklar sokaklarda dileniyordu, gençler ülkeden kaçmaya uğraşıyordu, her şafak vakti evler basılıyor, polisler muhaliflleri alıp götürüyorlardı, işyerleri batıyor, işçiler beş kuruş alamadan sokağa atılıyordu ve bütün bunlar korkunç bir sessizliğin altına saklanıyordu.İnsanların açlıktan kendilerini yakmaları serbestti ama bundan söz etmek yasaktı. Gazeteler, televizyonlar, haber bültenleri bunlardan söz etmiyordu.."
Sayfa 163 - Everest Yayınları
·
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.