Sabahattin ali gibi bir yazarın, yaşadığı dönemde anlaşılamamasının derin hüznü ile başlamıştım okumaya..
Kitabın en görmüş geçirmiş karakteri olan veznedar Hafiz Hüsamettin bey in şu sözlerini okurken gözlerim dolmuştu.. Çok kıymetli diyalogdur.
- Aferin evlat iyi etmişsin ! Sonra zamanını da iyi intihap ettin. Malesef seni boş çeviremeyeceğim.
