Her şey bir renk ile başlar. Evet bir renk. Çocukluğumuzdan itibaren hatta cinsiyetimizin öğrenilmesinden itibaren. Kimliğimize atfedilen renkler. Kız ise pembe renk erkek ise mavi renk kullanılarak kutlanıyor o önemli¿ gün. Bu mavi pembe ikiliğini icat eden zeki¿ pazarlamacının kim olduğunu düşünmeden edemiyorum doğrusu. Hem bebek giysilerini
😀😀👏 ellerine sağlık, o kadar haklısın ki. Evlilik tabi ki kutsal. Ama kadınlara, erkeklere muhtaç olmadan, bağımlı olmadan, erkek olmadan da bir hayatın sürdürülebileceğini öğretmek lazım. Güçlü kadınlar güçlü çocuklar yetiştirebilir.
Sonra da kızlar çok konuşmaz ,çok gülmezler kızlar az gezerler gibi kalıplaşmış cümleler ile bizi kendimizi küçümsememiz için ellerinden geleni yapıp, bir erkeğin hegomanyası altına girmemize neden olurlar. Oysa ki kızlar güçlü olabilecek iken saçma düşüncelerin hegomanyası ile zayıf kalıyorlar.....
MAALESSEF.
Maalesef vazgeçemediğimiz ¿ şu ataerkil düşünceden dolayı kendimize bir türlü çeki düzen veremiyoruz. Yazar kitapta çok güzel bir cümle ile açıklamış sizinle de paylaşmak istedim. " Kızlara utancı öğretiyoruz. Bacaklarını kapat. Üstünü ört. Kadın olarak doğdukları için kendilerini sürekli suçlu hissetmelerine neden oluyoruz. Bu yüzden kızlarımız büyüdüklerinde arzularını dile getiremiyorlar. Kendilerini sansürlüyorlar. Ne düşündüklerini söyleyemiyorlar. Rol yapmayı bir sanata dönüştürdük."