Zaten "gelenek" kelimesi "gelene-ek, yani eklene eklene büyüyen şeydir. Bir şey ekliyorsanız geleneğin hakkını verir, ona karşı sorumluluğunuzu yerine getirirsiniz. Bir şey eklemiyor da sadece mevcudu tekrar ediyorsanız ya da ona yabancılaşıp ondan kopuyorsanız, geleneğe ihanet etmişsiniz demektir. İhanet ile ihya ve beka bir arada olmaz. Gelenek ancak böyle bir dinamizm ile yaşar, devam eder.
Geleneğe sahip çıkmak, onu romantize ederek dondurmak ve mumyalamak demek değildir. Bu geleneğin dinamik ruhuna aykırı bir tutumdur. Amaç geleneğe uzaktan hayran hayran bakmak değil, onu her an diri tutmak ve onunla her gün yeniden dirilmektir. Sezai Karakoç'un dediği gibi diriliş ruhunu kuşanmadan, geleneği yaşatmak ve onunla hayatiyet bulmak mümkün değildir. Koruyup kollamak adına geleneği bir odaya hapsetmek, onu nefessiz ve ışıksız bırakmak demektir. Oysa gelenek ancak nefes aldığında üreten, yaşayan, çoğalan ve doğuran bir kaynak haline gelir.
·
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.