Yazarın nihai amacı insanları mutlu kılmak değildir. Yazarlar iyi insanlar değillerdir, iyi olmak isteseler doktor, hemşire, yuva öğretmeni olur insanlara yararlı bir işler yaparlardı. Amaç okurun dünyasını sarsmak. Birisi, “Okudum kitabını, ağladım, perişan oldum,” derse ben memnun olurum. O akılda kalır. Mutluluğun romanını yazmış olan kim var? Sen yazdın mı?.. Çünkü hikâye yoktur mutlulukta. Zaten mutlu olduğun anda roman yazmak da, okumak da aklına gelmez. Herkesin çok mutlu olduğu bir romanı niye okuyasın ki? Sinirden ölürsün…
Romanın nihai amacı bence insanları mutlu etmek, onları rahatlatmak değil. Çünkü mutlu insan yazmaz. Bir itirazın olmalı hayatta.
Sayfa 242 - Can
·
57 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.