Yazarın okuduğum ilk kitabı ve çok beğendiğimi söyleyebilirim. Sanki kendimi gördüm. Oba Yozo, Kendini çocukluğundan beri başarısız biri olarak gören ve çocukluğunda büründüğü "Soytarı" Rolü ile varlığını sürdüren bir çocuktur. Bir itiraf niteliğindeki üç bölümden oluşan hatıratında alkolizmle, geyşalarla, sonuçsuz kalan intiharlarla dolu, "Utanç" yüklü yaşamının günahını çıkarır.
Çok sevdim o hissizliğini. O çocuğun yaşadığı, hiçbir şey bilmediği, hiçbir şeyi anlamadığı anlamsız hayatı. İnsanlardan her zaman korkması, sürekli Bi' korku içinde olması.
Çok güzel bir kitaptı. Okunması gerek.
