Kara Ölüm
Kara Ölüm'den geriye, özellikle kalabalık kentlerde aşağı yukarı her on yılda bir kimi zaman daha sık tekrarlanan düzensiz salgınlar miras kaldı. Insanlar salgınlarla savaşacak halde değildi, bildikleri tek çare asırlar öncesinden kalma çözümler olan dini geçit törenleri ve dualardı. Almanya'da bellerine kadar soyunan tövbekârlar, yüksek sesle ilahiler söyleyerek, uçlarına ağırlıklar bağlanan kamçılarla sırtlarına vura vura yürüyorlardı. "Kutsal Doğuş ve Efendimizin çilesiyle ilgili son derece acıklı şarkılar söylüyorlardı. Bu kefaretin amacı, büyük can kayıplarına bir son vermekti, zira o günlerde... bütün insanlığın üçte biri ölmüştü." Ordular, hastaneler ve sivil makamların dezenfeksiyon ve izolasyon gibi akılcı karantina yöntemlerini hayata geçirmesi ancak 17. ve 18. yüzyıllarda mümkün olabildi.
Sayfa 134 - SayKitabı okudu
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.