Susarız; zîra çok defâ düşüncemizin âfet kesilmiş dehşetine denk olan ifâde, söz değil sükûttur. İşte bu içli bu şuurlu sükût hengâmesinde bir zaman gelir ki mâzî, içtiği afyonlu şerbetin tesîrinden kurtulan bir sarhoş gibi, yavaş yavaş uyanarak, bize sırlrını, mâcerâlarını, yılların ardına gizlenmiş aziz hâtıralarını, sükûtun dilsiz dili ile anlatmaya başlar.
Sayfa 128Kitabı okudu
·
39 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.