Dünya, şimdi önünde sessizlik içersinde uzanmaktaydı; geride kalan ve atlatılan bütün o gürültüden sonra ortalık, insanı şaşırtacak kadar sessizdi ve vakit muhtemelen gecenin geç bir saatiydi hatta belki de gece yarısını aşmıştı bile; büyük yolculuklarını sürdürmekte olan yıldızlar iri iriydiler, yeniden tanınmışlıkları içersinde teselli verici, güçlü ve huzur kıvılcımları saçar gibiydiler; fakat bütün o bulutsuzluğa rağmen tedirgin edici bir bulanıklığı da yansıtıyorlardı; sanki onların evreni ile yeraltının evreni arasında, ikisinin tam ortasında, aynı zamanda hem sert hem de nüfuz edilebilmesi imkânsız, ancak bakışların geçmesine izin veren, bulanık kristalden yapılma bir kubbe gerilmişti; biraz önce hem vücuduyla hem de yatar vaziyetteki kulak kabartışıyla, kulak kabartan yatışıyla hâkimiyeti altında bulunduğu o şeytani parçalanma şimdi dış dünyaya taşmış, sanki kendinde hiçbir zaman yaşamadığı kadar keskinleşmiş ve uçsuz bucaksızmış gibi gel- mekteydi Vergilius'a.
Syf 119
Vergilius'un Ölümü
Sevgili Selin Senden gelen bu güzel kitaplar ile kendimi eline elma şekeri verilen çocuklar kadar mutlu hissettim.
Bana yaşattığın mutluluk için teşekkür ederim.
Birlikte okuyacağımız için ayrıca mutlu ve heyecanlıyım.
Kitabı ilk açınca karşıma çıkan paragrafdan bir pasaj paylaştım.
@Taranta_babu 🌈💞
·
247 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.