Cesur Yeni Dünya kendisini distopik kurgulardan bu noktada ayırıyor. Bizi totaliter bir rejimden veya yıkılmış toplumlardan uzak, özgürlükçü ve insanların bir şekilde mutlu olabildiği, neredeyse bir ütopya havasında geçen bir kurgu ile karşılıyor. Ne var ki bu ütopya havası aldatıcı bir hava. İnsanların her daim mutlu olduğu, hiçbir kaygı gütmeden barış içerisinde yaşadığı, tabuların yıkıldığı bir dünyanın yanı sıra insanların laboratuvarlarda üretildiği, bebeklikten itibaren şartlandırmalar ve propagandalar ile yetiştirildiği, bireyselliğin yok edildiği bir dünya var.
Bu kitabın herhalde en çok karşılaştırıldığı eser 1984 olsa gerek. Çünkü neredeyse zıt bir dünyada aynı korku ve endişeyi sunuyorlar. Bir tarafta baskıcı, temel özgürlükleri kısıtlayan, düşünmenize izin vermeyen bir rejim varken diğer tarafta baskıya gerek kalmadan, bebeklikten başlayan bir yumuşak propaganda ile nasıl düşünmeniz gerektiğini belirleyen, sınıfsal ayrımları normalleştiren bir rejim var. Bir tarafta sonuna kadar mutsuzken diğer tarafta sonuna kadar mutlusunuz. Ne kadar ürkütücü değil mi? Diyeceksiniz ki mutlu olmak neden ürkütücü olsun.
Bu noktada belki şu soruları sorabiliriz, mutluluk nedir? Mutlu olabilmek için özgür olmamız yetiyor mu? Sonuna kadar özgür mü olmak isterdik yoksa mutlu mu? Özgürlük nedir? Hata yapma özgürlüğümüz yoksa mutlu olabiliyor muyuz? Hata yapmadan bize verilen mutluluğumu isterdik yoksa hatalarımızla kazandığımız mutluluğu mu? Peki mutsuzluk yoksa nasıl mutlu olabiliriz ki? Bence insan olarak her şeyimizle birlikte bir insanız. Üzüntümüzle, sevincimizle, başarılarımızla ve hatalarımızla insanız. Fikirlerimiz ve çabalarımız olmasa robot olmaktan pek bir farkımız kalmaz gibi. Bence her iki kitabı okuduktan sonra bu konuda hem fikir olmamız muhtemel.
Cesur Yeni Dünya madalyonun diğer yüzünü gösterme açısından çok başarılı bir kitap. Yazarın 1929 büyük buhran dönemine çözüm olarak kurguladığı bu evren yaşadığımız dünya düzeninde çok da uzakta görünmüyor. Hatta dünyanın bir tarafı 1984’e dönük diğer tarafı bu kitaba diyebilirim.
