Ve padişah ezberinde
durmadan yinelenen
gerekçesiz savsöz:
“Reaya allahın bize vediasıdır.”
düşlüyordu padişah
“Tanrının vediası” mazlum halk bir yanda
öte yanda ehl-i şer, eşkıya
oysa, diyordu tarihler, yoğidi eşkıya
beydi, subaşıydı, defterdardı eşkıya
dağlarda mı haşa, konaklarda
dişli yandaşları sekbanlarıyla
yoğun zulmediyordu halka
parasına, malına, canına
oğluna, kızına
ve “bizzarur” birleşiyordu reaya
defetmeye zulmü