Üzücü, kan bağınız olmayan biriyle kurduğunuz gönül bağının gün geçtikçe eriyip gitmesi oldukça üzücü. Ne yazık ki kaçamayacağımız son, sadece anılarda saklı kalıyor.
Okuduğum her cümlede bana senelerce bakan babaannemi (öz babaannem değildi, senelerce baktı bana, yan apartmandan komşumuzdu. Ama öz babaanem olsa sanırım daha az girerdi rüyalarıma) andım. Son zamanlarını göremeyişimin pişmanlığını hissettim bir kez daha.
Hoş bir kitap ama üzücü. Yazı dilini sevdim. Abartmadan, yormadan, olması gereken sadelikte yansıtmış duyguları. Kaleminize sağlık 
Paolo Giordano
·
1 artı 1'leme
·36 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.