100 syf.
7/10 puan verdi
Mehmet Rauf'un ilk okuduğum kitabı 
Eylül ' dü. Ben pek aşk pskolojisi sevmediğim için ilgimi çekmemişti. Yazarın ilk okuduğum kitabı ilgimi çekmediyse nedense başka kitaplarını da okumak gelmiyor içimden. Ama burdan da çok severek takip ettiğim 
Adem abimin okuduğu kitaplara bakıyordum ki liste yapayım ve istediğim kitapları bana getirsin:) 
Genç Kız Kalbi kitabını da gördüm o okumuşsa güzeldir belki dedim ve listeye ekledim. Kitaba gelecek olursam şayet kendim de İstanbul'da büyüdüğüm için İstanbul'u ve İstanbul'daki yaşamı çok sert bir şekilde eleştirdiği için bana başlarda bayağı gelen Pervin'in düşünceleri okudukça ilgimi çekmeye başladı ve okudukça ona bir çok kısımda hak verdim. Aslında onun eleştirdiği İstanbul değildi. Yazar sadece o çevreyle ilgili sınırlamış olsa da bu eleştirisi yapılan konular genel olarak toplumumuzun, insanımızın sorunları diye düşündüm.
"Evlilik yapılırken soruşturulan şey yalnız mevki, yalnız servet ve yalnız namus meselesidir. Ahlak ve tavır, eğilimler ve fikirler bizim için o kadar önemsiz şeylerdir ki bahse bile layık görülmez. Düşünmezler ki hayat yalnız bunlardan oluşmuş ve yalnız bunlardan ibarettir." Bu cümleler o kadar derin manaya sahip ki bu coğrafyadaki bir çok insana anlatmak isterdim, ama ne yazık ki Serveti Fünun döneminde yazılmış bir kitabın yankısı hala duruyorsa ve hala bu sorunlarla baş edilemiyorsa, kime, neyi, nasıl açıklayayım?... Evlilik bir insanın sadece malına mülküne ortak olmak demek mi ki bunlar soruluyor, lafa gelince herkesin ağzında hep önce insan olacak karşımızdaki diyorlar da böylesi bir meselede kaç kişi önce sorması gereken asıl şeyleri soruyor, o insan kendine uygun mu diye?...
"Bir evde aile hayatı bu kadar bozuk ve düzensizse o hayat içinde büyüyen çocuklar nasıl bir terbiye kazanabilirler?" Tabi bir de yetişme meselesi var herkesin sözde çok önem verdiği ama gerçekte hep ihmal ettiği yıllarca kanayan bir yara olan ve de böyle sürecek gibi görünen aile içi meselesi. Bir anne bir baba, televizyon karşısında oturarak, evlatlarının sadece giyim, beslenme gibi zaruri ihtiyaçlarını karşılayarak ne kadar anne, baba olabilir? Bence olamaz! Elbet tökezleyecektir. Evlatları büyüdükçe görecektir bir yerde yanlışlık olduğunu ama nerde olduğunu bile bilmeyecek. Hep başka şeylere yöneltecek kendi ihmallerini.
"Birbirleri hakkında fena fikirleri olan insanların birbirlerine asla hitap ve tebessüm etmemeleri lazım gelirken, öyle olur ki bunların şefkat ve muhabbetle birbiriyle konuştuklarını görürürüm." Sahte samimiyet kadar iğrenç bir şey var mı bilemiyorum. O kadar bayağı geliyor ki arkasından tonlarca laf edip de yan yana geldiğinde güya birbirini çok seven insanlar.. Karşılarındaki kişiyi kandıramıyorlar zaten ama kandırdıkları kendileri mi anlamıyorum. Zaten anlamak da istemiyorum. Bir insanı sevmiyorsan uzak durursun, takip etmezin yani hareketlerini beğenmediğin birini. Ama eğer hem sevmediğini söylüyor hem de ne yaptığını en ince ayrıntısına kadar biliyorsan o zaman orda bi nefret değil bir haset barınır. Bu da insanın kendi dünyasını sınırlar yine. "Şu insanlar ne tuhaflar; başkalarının saadetlerini görerek kendilerini bundan mahrum buldukları için mi acaba, bu kadar kınama ve ayıplamaları haset ve hırçınlıklarından mıdır?" Bence hasetten ötrüdür. Başkalarının hayatlarını konuşanların kendisine ait bir hayatı olmaz. Zaten kendi hayatı ile ilgilenen biri, kendisine saygısı olan biri de başkalarının hayatı üzerine ilgisiz yorumlar yapmaz.
Kitapta çok da güzel tesfir edildiği gibi büyük bir yangında bin iki bin kişi hayatını kaybederse bütün dünya bunu konuşur. Ama her gün ihmal ve lakayıtlık yüzünden binlerce kadın mahkum oldukları zalim ve kahredici kaderi tevekkülle bekliyorlar. Bunları düşünen, değiştirmek için çabalayan ne yazık ki hâlâ yok.
"Onlara feryat ederek haykırsam ki insan böyle yaşamaz, hayat böyle helak ve ziyan edilmez ve insan olarak dünyaya gelmişsek, bu hayatta insan gibi yaşamaya çalışmak gerekir. Çocuk böyle büyütülmez, kız böyle büyütülmez, evlat böyle evlendirilmez."
Kitap kısa olmasına rağmen içindekiler oldukça büyük şeylerdi. İyi ki ön yargılı davranmayıp okudum. Bence okunması gereken bir eserdi.
Bu eseri okumama vesile olduğun için teşekkür ediyorum Adem abi :)
·
244 görüntüleme
Keyifli okumalar kardeşim 🌝🙏
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.