İbni Ömer rivayet ediyor:
"Resûlullah bir meclisten kalktığında şu duayı yapardı:
"Allah'ım, bizimle, Sana olan isyanımız arasına giren korkundan, cenneti müjdeledigin itaatinden, dünya musibetlerini hafifleten yakini bilgiden bize de ver, Allah'ım, kulaklarımızı, gözlerimizi faydalandır. Düşmanlarımıza karşı bize yardım et. Musibetimizi dinimizde kılma. Dünyayı, ne en büyük kederimiz ne de ilmimizin kaynağı yap. Bize acımayanı bizim başımıza usallat etme."
Sayfa 23 - Ravza YayınlarıKitabı okudu
·
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.