Yaşamın gerçeğiyle, var oluşun gerçeğiyle çelişen bu özlemin mantıklı bir sonucu da, yokluğu, yok olmayı özleyiştir. Zaman zaman Türk İslâm tasavvuf şiiri bu özlemi de dile getirir. Bu özlem bazen “bir”liğe erme isteğini de aşar, “bir”likte erimeyi, eriyip bitmeyi gözetir. İsmail Hüsrev Tökin, “Mevlana’da Yok-oluş Felsefesi” başlıklı yazısında
Sayfa 166Kitabı okudu
·
40 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.