Ne yazık ki insanların çoğu yaşamlarının değerini ancak sona yaklaşırken anlarlar. Her zaman mutsuzdurlar. Refah peşinde koşar, doymak bilmezler. Ceplerini şişirdikden sonra da başkaları yaşamdan daha çok şey koparmayı başardı diye sızlanırlar. Gerçek değerleri göremezler. Yaşanan her bir gün armağandır ancak bunu fark ede bilenler sayılıdır.