“ Elimde değil ki önleyeyim. Ben de insanım nihayet.. Tasavvur ve tahayyül kudretimi körletmek, işletmemek mümkün olamıyor.
Tuhafı, yanımdayken fazla bir şey duymuyorum da böyle , odasına soyunmaya veya giyinmeye gittiği, uzaklaştığı zaman, yalnız kalınca, hele geceleri yatarken ve sabahleyin uyanınca kafamın içi hep kendisiyle doluyor, durmadan hayaliyle uğraşıyorum ! “
Sayfa 105Kitabı okudu
·
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.