Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Yazdığıma Pişmanlık duyduğum bir inceleme. Keşke olmasaydı
Bu yorum görüntülenemiyor
Yüreğine emeğine sağlık, duygularımıza tercüman olan bir inceleme.
Bir ders alır mıyız bilmiyorum. Bu gelecekteki bir başka afette belli olacak. Görünen o ki doksan dokuz Gölcük depreminden bir milim bile ileriye gitmemiş, aksine gerilemişiz. Ülkemize yardım için gelen yabancılar, bize yardım yapmanın yanında olası bir durumun başlarına gelmeleri halinde ne yapılması gerekiyor ne yapılmaması gerekiyor bağlamında önemli dersler çıkarmaya başladılar bile. Bizlerin de bilimin ışığında afetten önce alınacak tedbirler ve afet sırasında yapılması gerekenler hakkında umarım dersler çıkarmışızdır. Milletimizin başı sağolsun.
Çok teşekkürler değerli hocam, şapkayı önümüze koymamız lazım. Hazır mıyız? Bunu tartışmak lazım. Bir daha böyle hazırlıksız yakalanmamak için
1 sonraki yanıtı göster
Bu yorum görüntülenemiyor
"Her şeye rağmen yasımızı içimizde tuttuk ."Kaleminize sağlık.
Çok teşekkürler efendim
1 sonraki yanıtı göster
Hocam, incelemeniz çok güzel olmuş, kaleminize sağlık. Değinmek istediğim bir husus var benim de, aşırı dolduğum, sinirlendiğim yukarıda bahsettiğiniz küçük çocuk muhabbeti ile aynı sebebe dayanan bir konu. Bazı insanlar o kadar tuhaflar ki keşke bu bahsettiğim tuhaflık güzel bir gizemin kelimeler ile ifade edilemeyecek yanından ötürü söylediğim bir tuhaflık olsaydı. Maalesef ki değil.. İstanbul'da deprem beklendiği de gündemde şu sıralar, biliyorsunuz. Millet olarak iflah olmuyoruz, akıllanmıyoruz farkındasınızdır. Max. 2 hafta yas tutup sonra hiçbir şey olmamış gibi hayatı sürdürmeleri çok acı verici bir durum. İnsan unutandır deniyor da bu kadarı da olur mu be, diye haykırmak istiyorum. Ve sanıyorum ki unutan iyileşir sözünü çok yanlış anlamış bir topluluğuz. İstanbul depremi için yahut genel olarak bir deprem bölgesinde olduğumuzdan ötürü deprem uyarılarında bulunduğum zaman direkt karşılaştığım cevap: "Allah korusun, Allah göstermesin." oluyor. Anlamıyorum, Allah niye korusun?! Allah korumaz, korusaydı bu ölen masum insanları korurdu, değil mi? diye sorduğumda gözü fal taşı gibi açılan ve tövbe et, terbiyesiz diyenlerle karşılaşıyorum. Yahu, Allah sen kendini koru diye sana akıl, fikir vermiş. Kendinizde misiniz? umut, umut, umut.. hâlâ umitvar olunmalı mı inanın bilmiyorum. temennim; insanların bu son depremden sonra bir nebze olsun bilinçlenmiş olup her şeyi dine indirgememeleridir. Çok doldum geçen şu süreç boyunca.. Mazur görünüz uzun yazışımı da.
Çok haklı ve bir o kadar yerinde bir serzeniş olmuş, tarih boyunca insanlar çoğunlukla kendi beceriksizliğini uhrevi bir konuya mal etmişler. Hatta avrupada insanların kafasını koparan cellatlar bile bunu Tanrı için yaptıkları için hiç vicdani bir şey hissetmemişler. Musibet (kaza) ile ihmal apayrı şeylerdir. Depremin olmasını musibet olarak kabul edebiliriz ama Sağlam olan binalar kalması,çürüklerin ise yıkılması ihmaldir.. Bundan sonrası için umutlu olmaktan başka şansımız yok. Bilhassa İstanbul aciliyet arzediyor.
2 sonraki yanıtı göster
Kaleminize sağlık ne güzel anlatmışsız emeğinize sağlık
Kaleminize sağlık çok içtenlikle yazılmış bir inceleme olmuş.
Kaleminize sağlık hocam, onca can geri gelmeyecek ( Rabbim hepine merhamet etsin, makami cennet eylesin inşallah) Ama yaşayan canlara alınacak tedbirler ile yaşama fırsatı artırılabilir. Doğal afetler ülkemizin kaderi, doğası, olmasi gerekeni. O yüzden tedbir insandan takdir Allah'tan.
Çok teşekkürler efendim. Hastalığı veren tedaviyi de vermiştir. Depremi veren tedbiri de vermiştir. Hayrı da şerri de yaratan O'dur. Şerden kaçınmak tedbir ve bilgiyle olur ancak
