Kitapta 250. sayfaya kadar olan konular ; din,sanat,ahlâk, bir kısım insan doğası v.b kafamdaki şüpheleri netlikle gideren fikirlerdi.Yani o konu hakkında farklı bir fikre ihtiyaç hissetmeyeceğimi düşünüyorum.
Friedrich Nietzsche sanatçıyı ,zanaatkârı , yeteneği,üretmeyi genel olarak yererken;belli başlı isimleri (İtalyan heykeltraş ve mimar Gian Lorenzo Bernini gibi ) yüceltmesi ,sanatta ve zanaatta esasında üstün yaratma(ortaya koyma) becerisi gösteren isimleri de takdir ettiğini gösteriyor. Şu paragrafta ise sanata; yaratma ve eleştirme yetisine sahip her bir bireyden daha kapsamlı bakıp değerlendirme de bulunduğu görülüyor.”Güzel sanatlarda olduğu gibi, müzikte ve şiirde de güzel ruhun sanatının yanı sıra, çirkin ruhun da sanatı vardır; sanatın en güçlü etkilerini, ruhları parçalamayı, taşları devindirmeyi ve hayvanları insanlaştırmayı belki de işte bu ikincisi başarmıştır en çok.
Her alanda ve meziyette ‘özgür tin’i , geleneklerin karşısında duran,açık yürekli insanı yüceltir Friedrich Nietzsche En çok kibri yerden yere vurur ,en masum duygulanımlarda dahi kibir emaresi görür.
Kendinizden emin olduğunuz her konuda;yetenekleriniz,merhametiniz,özgür olduğunuza dair düşünceler, erdemli oluşunuz,görgünüz ,bilginiz...Size tüm bunların gerçekliği hakkında sorular sorduran 
İnsanca, Pek İnsanca 1 eğer özeleştiri yapma yeteneğiniz varsa aslında hiçte öyle olmadığınız sonucuna vardırabilir ya da oturup yazarla tartışabilirsiniz,itirazlarınızı duymayacak oluşu canınızı sıkabilir.
Benim itiraz ettiğim konular; özellikle kadınlar konusunda 
Arthur Schopenhauer ın etkisinde ortaya çıkan fikirleri olduğunu; erkekler konusunda ise kendi karakterinden yola çıkarak değerlendirmelerde bulunduğunu ve başlıca bu iki konudaki yaklaşımlarını subjektif bulduğumu söyleyebilirim. Bununla birlikte insanın samimi bir yas yaşayamayan ,ruhsuz bir canlı olmasını da kabul edemedim.
Devlete bir bakış bölümde;
Bazı ideolojilerin (sosyalizm gibi )benimsenmesi ve yürürlüğe konması için önce bireysel olarak insanların bir takım yetkinliğe ulaşması ,mülksüzün de özünde mülk sahibinden bir farkı olmadığını söylüyor Friedrich Nietzsche Ben aynı durumun Anarşizmde de geçerli olduğunu düşünüyorum.Adil bir düzen için öncelikle bireysel adalet duygusu gelişmeli.Şiddet yoluyla yeni paylaştırmalar değil zihniyetin yavaş yavaş düzenlenmesi gerektiğini bildirir ki zaten çoğu Sosyalist savaş karşıtıdır.
Din ,kitleleri zorlu zamanlarında zaptetmek için yönetimin kullandığı bir araçtır.”Dinin olmadığı yönetim meşru olamaz “der.Bir nevi din halkın afyonudur.Bu da yöneten sınıfın işini kolaylaştırır.Yalnız bu durum halkın dine muhtaçlığı doğrultusunda işe yarar.Özellikle “din ve yönetim”başlığının çok dikkatlice okunması gerekir.Dinin yönetime dahil olup daha sonra radikalleşmesi sonucunda nelere yol açacağı ve devletin varlığının dinin varlığına bağlı olabileceği açıklanır Friedrich Nietzsche tarafından
İnsanca, Pek İnsanca 1 ‘okudum bitti ‘kitabı değil kesinlikle.Akılda kalması için tekrar tekrar okunması gereken bir kitap.Bir başucu kitabı.
Amin! Ve hoşçakalın!
··
765 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.