Ruhefza yorumladı.
Her şeyin sonu
~KENDİMCE~
Dünyada ne kadar farklı canlı olursa olsun, bu canlılar arasında ne kadar farklı milliyetten, cinsiyetten, kültürden, düşünceden insan olursa olsun; hepsinin, herkesin birleştiği ortak ve son nokta ölümdür. İnsanlık tarihinden beri sırrı çözülememiş, sonrası öğrenilememiş bir olay olan ölüm, herkesin doğumdan itibaren içten içe bildiği, korktuğu ama kaçamadığı, mecburî istikamettir. Bilincin kapanışı, duyuların olmayışı, bedensel varlığın yok oluşudur. Son adım, son göz kırpış, son konuşma, son nefestir.
Yakınımızdakilerde yaşarız, sevdiklerimizde, tanıdıklarımızda yaşarız, yabancı insanlarda yaşarız. Her zaman yanıbaşımızda, her zaman ayakucumuzdadır, her zaman dibimizdedir. Peşimizdedir ama biliriz ki aslında zaten gittiğimiz yer, odur.
Görürüz, duyarız, biliriz ama yine de korkarız. Her zaman aklımızın bir köşesinde yeri vardır ama düşünmek istemeyiz. Çünkü ölüm; gülücükleri soldurur, gözlerdeki ışıltıyı söndürür. Hakkında ne kadar güzelleme yapılırsa yapılsın, ne kadar övgü dizilirse dizilsin; süslenemez, sevdirilemez.
Hakkında ne söylenirse söylensin, ne yazılırsa yazılsın; söylenilen ve yazılan her şeyin de sonudur ölüm.
·
81 görüntüleme
Öne Çıkan Yorum
Ölmeden, yüreğimizden geçenleri..yaşarken duyguları dumura uğrayanlar nasıl tarif edebilirler hayatı?..yaşarken ölmeyenler nerden bilirler, ölümle gelen müjdeyi?..demiş üstad.
Bu kadar güzel söz söyleyemediğim için 'KENDİMCE' bir şeyler zırvaladım.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.