“Eğer insanlar sadece cezalandırılmaktan korktukları ve ödüllendirileceklerini umut ettikleri için iyi kalplilerse, o halde gerçekten çok acınacak haldeyiz."
Üzerine kafa patlattığım fakat bir türlü düze çıkamadığım düşüncenin kelimelere dökülmüş hali yine geldi beni buldu. Olaya bir de şu açıdan yaklaşım; eğer ödül ve cezanın umudu olmasaydı yani bundan bihaber olsaydı ademoğlu hala saf niyetle iyi kalpli olmayı başarır mıydı?