İnsanı canından bezdiren anlam ve anlamsızlık numaralarının bıkkınlık veren yinelenme sürecine bakın. İletişim diline özgü tüm düzenek ve yöntemlere bakın (ilişki kurma işlevi, yani "Beni duyuyor musunuz?", "Beni izliyor musunuz?", "Konuşsana ya!" gibi. Gönderge işlevi hattâ şiirsel işlev, anıştırma, ironi, söz oyunları, bilinçaltı bile buna dâhildir). Bunlar nedense tıpkı porno filmlerdeki cinsellik gibi hiç inandırıcı olmayan, yorgunluk emareleriyle bezeli bir müstehcenlik anlayışıyla sahneye konulmaktadırlar. İşte bu yüzden reklamın bundan böyle bir dilyetisi gibi çözümlenmesine gerek yoktur, zira artık onun yerini dilin ve görüntülerin ikizi olarak adlandırılabilecek başka bir şey almış olup, bunu ne dilbilim ne de göstergebilim çözebilir. Başka bir deyişle, bunların asıl sorunu tüm işlevleri komik derecede abartılan dilyetisinin içinde bulunduğu bu duruma aldırış etmeden gerçek anlamın nasıl oluştuğunu belirleyebilmek, yani kendileriyle alay edilen, artık meydan okuma işlevlerini yitirdiklerinden gülünçleşip kolektif bir gösteri nesnesine dönüştürülmek amacıyla "tüketilen" göstergelerden oluşan muazzam bir alana benzemektir. Tıpkı kurmaca komik porno filmlerde devasa boyutlara ulaşan anlamsız bir cinsel ilişkiye ait barok görüntülerin, tam da bu komiklikleri nedeniyle izlenerek kolektif bir gösteri nesnesine dönüştürülmesi gibi. Mermer tozuyla şahane komik şeyler üreten barok sanatın insanda orgazm duygusu yaratan heykelleriyle dinî içeriğin algılanmasını kesinlikle engellediği söylenebilir.
Sayfa 131Kitabı okudu
·
52 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.