Bu tarz klasikler okuyacaklara naçizane tavsiyem kesinlikle iyi bir yayınevinden okuyun. Bunu belirtmekteki amacım bir dönem, ne olacak kitap işte deyip bazı klasikleri murdar etmiş yayınevlerinden okumam ve bazı yorumlarda aynı sıkıntıları yaşayan arkadaşlara denk gelmiş olmam. Bana göre en iyisi İş Bankası Yayınları sonrasında Can Yayınları geliyor. İkiside kaliteli ve iyidir. Tercih yine sizin. Yayınevine değinmişken çevirmen Levent Cinemre’nin de hakkını teslim edelim. Yine mükemmel bir çeviri olmuş. Çoğu Jack London eserini onun çevirisinden okuduğum için, yazarı ve eserini beğenip taktir ederken, yayınevini ve çevirmenini boş geçmek istemedim. Kitaba gelecek olursak, Niyetim bir inceleme yapmaktan ziyade sadece düşüncelerimi paylaşmak. Jack London en sevdiğim yazarlardan biri olmasına rağmen ve çok iyi bir kitap okuyacak olduğumu bilmeme rağmen itiraf etmeliyim ki beklentimin de üstünde bir kitaptı. Tıpkı diğer eserlerinde olduğu gibi yaşam mücadelesi, hayatta kalma, varoluş gibi konuları iliğine kadar işlemiş. Naturalist (Doğalcı) bir tema kullandığından her şey bütün çıplaklığıyla oldukça yalın ve gerçekçiydi. Bunu bu kadar başarılı kullanabilmesinin nedenlerinden biri de gençliğinde bizzat maceralara atılmış birçok deneyim elde etmiş olması olabilir. Aslında benim için eserlerde kurgu birinci planda değildir. Genelde diyaloglara ve karakter gelişimlerine odaklanırım. Verilen mesaja bakar, kendime pay çıkartırım. Ama kitaptaki kurgu o kadar muazzam ki birkaç yorum yapmadan geçemeyeceğim. Roman aslında beş ana bölümden oluşuyor. Ama ben A,B,C diye üç bölüm altında yorumlamaya çalışacağım. A bölümünde bir cenaze taşıyan kızak takımı ve onları takip eden aç bir kurt sürüsü anlatılır. Aslında her iki tarafta hayat mücadelesi verirken okur bu savaşta, türdeşi olan hiç tanımadıkları insanlarla yani Henry ve Bill ile empati kurar ve onların safında yer alır. Akıllı bir dişi kurt vurgusu yapılır. O artık okurunda düşmanıdır diyebiliriz. Bölüm sonunda cenaze meselesiyle sınıf farklılığına da gönderme yapılır. Buraya kadar her şey normal giderken B bölümünde işler ilginçleşmeye başlar. Gelelim B bölümüne deminki düşmanımız dişi kurt bu bölümde odak noktamız. Yani yaşam mücadelesinde empati kurduğumuz karakter haline gelir. Bununla da yetinmez London onu C bölümü için bir köprü olarak kullanır. Dişi kurt yavrular. Doğan yavru kurtla C bölümü başlar. Artık odak noktamız yavru kurt (Beyaz Diş) olur. Artık yaşam mücadelesinde empati kurduğumuz desteklediğimiz odur. Bu bölümde hayatta kalmak için türlü zorluklara katlanır bu onu daha da vahşi yapar vs. Sonra evcilleşme sürecine tanık oluruz. Bunları sonunun bana daha da ilginç gelmesi nedeniyle yazdım. Sonunda hapishaneden kaçan mahkum Beyaz Diş tarafından öldürülür. Suçsuz yere mahkum edilmiştir oysa, bunu da belirtir. Ama beyaz diş kurtulduğu için kitap okur için mutlu sonla bitmiştir diyebiliriz. Kurgunun başında hiç tanımadığı insanlarla (yani iyi mi kötü mü bilmiyoruz) empati kuran destekleyen okuru alır, masum yere hapis yatmış adamın türdeşinin kurt tarafından öldürülmesine sevinir, destekletir hale getirir. Kurdu evcilleştirirken okuru da bir bakıma vahşileştirir(!) London öyle büyük bir yazardır işte. Daha kitap içindeki düşüncelere, metaforlara, biyolojik ve toplumsal determinizme, karakterlere vs temas dahi edemedik. Mükemmel bir kitaptı tıpkı okuyabildiğim diğer kitapları gibi. Herkese esenlikler ve iyi okumalar dilerim.