Çok açık ki; pek çok şey öğrenmem mümkün oldu ama bundan benim için gerekli olan hiçbir sonuç çıkmadı.İnsanların ışıktan çok karanlığı sevdikleri gerçeğini anlamıştım… Tolstoy ; Ben kimim? Nereden geldim? Neden yaşıyorum?gibi soruları düşünmeye ve cevap aramaya çalışmaktadır. Dünyada var olma sebebini bulmaya çalışır. “Varlığımın -ki, var isem- bir sebebi, onun da bir nedeni var olmalıydı; her şeyin de bir sebebi olduğu gibi.” Tolstoy, arayış serüveninde intiharı da dile getirmektedir ve aslında Tanrı’yı aradığını belirtmektedir. “Sadece Tanrı’ya inanınca yaşıyorum, bunu farkettim…” “Gerçekte onu hissettiğim, onu aradığım zaman yaşıyorum ben. ‘ Öyleyse ne diye hâlâ arıyorsun’ diye biri konuşuyor içimde. Arıyorsam vardır…” “… Tanrı hayattır.” Tolstoy bu kitapta var olmak, inançlar ve yaşamak için sebepler gibi konuları işliyor. Aslında her insanın aklını kurcalayan, cevabı değil ama kendisi basit olan sorular soruyor ve cevap ararken her inanca önyargısız ve doğru olanı bulma umuduyla yaklaşıyor.Başta inançlı olmayan Tolstoy tanrıyı görmediği için inanmayı reddetmiş. Neden yanında değil, neden var olsa da kendini kurtarmıyor diye serzenişte bulunuyor. Ama daha sonra fark ediyor ki inandığı zamanlarda yaşadığını farkediyor ve oruç tutmaya başlıyor, kiliseye gidiyor. Yani var oluş çabasını inanmakta buluyor. Ama yine de inanç kavramı onun her sorusunu yanıtlamıyor. Sadece Tanrıyı kendine ışık olarak görmeyi seviyor.Herkesin kendi ışığını bulduğu dünya diliyorum.

İtiraflarımLev Tolstoy · Dorlion Yayınevi · 201923,1bin okunma

·

58 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hasan Çalık