“Gün akşamlıdır devletlim, dün doğduk bugün ölürüz” yalnız Evliya Çelebi değil, bütün osmanlı tarihinin haşmeti işte bu cümleden ibaretti ve Evliya Çelebi’de her hadiseyi noktalayan bu söz , tarihi yaratan ruhun formülü , o ruhun ta kendisiydi
Ölmek bir şey değildi. Bu ölümlerde gururdan şerefe kadar insanı saran bir mükâfat vardı. Fakat insan önce ölmesini bilmeliydi. Ölmek kurban edilmek, kurban olmak değildi. Hele kurban etmek hiç olmamalıydı. İşte bunlar günahtı.
Doktor, ateşe götürülürken Zer-Taç’ın söylediği şiiri düşünüyordu. Ona; tövbe et Şah seni affedecek demişler , genç ve güzel kadın da buna şöyle cevap vermişti :
“Ben ne ateşin çektiği pervane , ne de kurbanlık koyunum. Ben düşünen baş, inanan gönülüm !”
·
40 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.