İnsanlar seslerini yükselttikçe daha çok dinlenildiklerini düşünüyor. Ne acı! Suskunluğu bilmiyorlar.
İşte bunu düşündüm ‘İyimser Babanın Kızı’nı okuyunca. Yargıç McKelva’nın rahatsızlığını duyan kızı, babasının ziyaretine gider.
Hayatının acı-tatlı pek çok gününün geçtiği yerdedir şimdi. Babası, komşuları, ev aynıdır. Babasının eşi ise annesi değildir artık.
Eski ile yeni çatışmaktadır sanki.
Şefkat ve nefret, ölüm ve yaşam da.
.
Eudora Welty bir sonu anlatır görünürken yeni yaralar açıyor. Okuru biraz afallatıyor, merakta bırakıyor ve bilhassa Fay karakteri ile bolca sinirlendiriyor.
.
İyi ki okudum dediklerimden oldu ‘İyimser Babanın Kızı’
.
Zeynep Baransel çevirisi, Utku Lomlu kapak tasarımıyla ~