Tolstoy, Hıristiyanlığın Kilise sayesinde yozlaştırıldığını ve sevgi amacından saptığını belirttiği kitapları ile Ortodoks kilisesi tarafından afaroz edilmiş bir düşünür.
Bu kitabında da Hıristiyanlığın şiddet değil bir sevgi dini olduğunu, kilisenin ve sonrasındaki siyasi yönetimlerin bu sevgiden uzaklaşarak şiddete yöneldiğini, halkın yaşamını zorla düzenlemeye çalıştıklarını ve buna hakları olmadığını savunuyor. Savaşmaya ve her türlü kötülüğe kötülükle karşılık vermeye, inancı gereği tepki gösteriyor.
Gerçek özgürlüğün saf bir sevgi ve dini inanış ile olabileceğini belirterek "insan hayatının özü ve bu hayata hükmeden en yüksek yasa sevgidir" görüşünü dile getiriyor. Ve "ölmeden önce insanlara, kendi türüme söylemek istediğim budur." diyerek kitabını bitiriyor.