25 Haziran 2017
Geç kalmakta gösterdiğiniz çabayı ve kararlılığı başka bir şeyde göstermiyorsunuz.
Her şeye karşı duyduğu umursamazlık kurşun gibi çökmüştü üzerine.
Acısını parçalara ayırmaya başladığı için gitgide sakinleşti.
En derin acının verebileceği acımasız bir soğukkanlılıkla küçük parçalara ayırdı onu.
merkezinde hep kendisinin olduğu bu düşler, gerçek yaşamda gücü yetmeyeceği için asla elde edemeyeceği binlerce görüntü ve başarı sunuyorlardı ona.
Yirmi bir yaşında hâlâ lisede olmak, üstesinden gelemediği tek acıydı, bu acı ona her şeyi unutturuyordu.
Bu inanç içinde kök saldıktan sonra, ruhunda duyduğu kinden başka bir şeye yer olmadı.
Mahvolmuş yaşamının anısı bir kez daha canlandı kafasında, bütün bedeni sert bir sarsıntıyla titredi.
Bir atlayışta rampaya çıktı ve şimşek hızıyla aşağıya, bulanık suların içine atladı...
Stefan Zweig | Amok Koşucusu , Bezginlik