Şu iki tür insan da ayıplanmalı bence : Hem hep endişe içinde yaşayanlar hem de hep bir vurdumduymazlık içinde olanlar . Hayhuydan hoşlanan bir insanın çalışması , bir çalışma değil , huzur suz bir ruhun çırpınışıdır . Her davranışı bir baş belası saydığından , ötekinin davranışı da huzur değildir , bir çöküntü , bir bitkinliktir . İşte bu yüzden Pomponius'ta okuduğum bir düşünceyi iyice yerleştirelim zihnimize : “ Kimileri öylesine gizli , kuytu yerlere saklanmışlardır ki , aydınlık olan her şeyi bulanık sanırlar . " Bu iki hali birbirine yedirmeli ; rahatlık içinde olanın iş yapması , iş yapanın da dinlenmesi gerekir . Doğaya akıl sor , sana şöyle diyecek : " Benim gecem de var , gündüzüm de ! "
Sayfa 37
·
51 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.