Merhabalar. Bu incelemeye nerden nasıl başlamalıyım bilmiyorum. Mezar olarak tasvir ettiği odasında ölümü bekleyen genç bir adam, gerçekliği herkesten farklı kör bir baykuş... Hiç sevgi görmemiş, hayal ettiklerini gerçekleştirememiş, hüzün dolu yalnız biri.
İç dünyasının kasveti, duygularının yoğunluğu beni çok etkiledi. Koyu renklerin hakim olduğu durağan bir atmosfere hazır olmanızı öneriyorum.
Ve küçük bir öneri daha; mümkünse bu kitabı okumaya sondan başlayın. Sadık Hidayet'in Biyografyası bölümüne ana bölümden önce göz atmak bana tema ve içerik konusunda çok yardımcı oldu. Bu bölümde yazarın hayatına yakın dostlarından Bozorg Alevi'nin anlatımıyla eşlik ediyoruz. Son sözde şu kısım belki de bazılarımızın hayatından bir tutam olmasından dolayı beni etkiledi:
"Hayat hikayemde önemli bir şey yok, başımdan ilginç olaylar geçmedi. Ne yüksek bir mevki sahibiyim, ne de sağlam bir diplomam var. Okulda hiçbir zaman örnek bir öğrenci olamadım, başarısızlıklar her yerde buldu beni. Nerede çalışırsam çalışayım silik, unutulmuş bir memurdum; şefleri memnun edemedim. İstifa ettim mi seviniyorlardı... Bırak gitsin, yaramaz! Çevrem böyle görüyordu beni, haklıydılar belki de."
Eğer kitap üzerine artık bir fikriniz varsa okumanızı tavsiye ederim. Şimdiden keyifli okumalar dilerim.
