korku kitabı
Dudaklarım kurumuş, gözlerim ağlamaktan ve şoktan dolayı şişmiş ve
morarmıştı. Gözlerimi kırptığım her an acıyı hissediyordum. Kapamak istemiyordum gözlerimi, karanlık hiç olmadığı kadar tehlikeli geliyordu. Korku kelimesini silmek istiyordum sözlüğümden, ama her geçen an şah damarıma bir adım daha yaklaşıyordu çaresizlik hissi. Saçlarım yıpranmış, bedenim kupkuru kalmış, tenim solmuştu; o kadar solmuştu ki, saf beyaz tonundan mora çalmaya başlamıştı bedenim. Hiçbir kâbus bu kadar etkili olamazdı benliğimde. Ancak içimdeki umut kırıntısı yok olmadıkça asla teslim olamazdım.
Sayfa 8 - MAHZENKitabı okuyor
·
28 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.