O günler en iyisiydi, ya da en kötüsüydü, akıl çağıydı ve aptallık çağıydı, inançlar zamanıydı ve inançsızlıklar zamanıydı. Işık mevsimiydi ve karaklık mevsimiydi, unut baharıdı ve umutsuzluk kışıydı;yaşayabilmek için her şey vardı önümüzde ve yaşayabilmek için hiçbir şey yoktu önümüzde;hepimiz doğrdudan cennete gidiyorduk, hepimiz doğrudan cehenneme gidiyorduk.
Sayfa 5
·
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.