Aydınlanma’nın yarattığı entelektüel aydınlanmayla birlikte karanlık çöktü. Etrafımızdaki dünyayı kavradıkça, kendi benliklerimiz anlamaz olduk sanki. Giderek şüpheli hale gelen bir kavram olan ebedi ruhun bıraktığı karanlık boşluğa canavarlar sızdı. Romantik yazarlarla sanatçılar bunu hemen anladı ve canavarlar, ben ile yapışık ikizi ötekiyi saran yeni kaygıları ifade etmek için kullanılan Gözde bir metafora dönüştü. Ayrıca canavarlar, hem bugünün geçer akçesi olan Akıl’ın öteki yüzü hem de okur veya seyircide güçlü hislere yol açan katalizör olarak ortaya çıktılar.
Sayfa 149
·
74 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.