Evet, İngiliz medeniyetinde özgün ve fark edilebilir bir şey gerçekten de var. Bu, Ispanya'nınki kadar kendine özgü bir kültür. Bir şekilde sağlam kahvaltılar ve kasvetli pazar gün leriyle, dumanlı şehirler ve dolambaçlı yollarla, yeşil kırlar ve kırmızı posta kutularıyla ilişkili. Kendine ait bir tadı var. Dahası, sürekliliği var; geçmişe ve geleceğe uzanıyor, tıpkı canlı bir varlık gibi, içinde bir şeyler var olmayı sürdürüyor. 1940 İngiltere'sinin 1840 İngiltere'si ile ortak özelliği ne olabilir ki? Peki ya sizi annenizin şöminenin üstüne fotoğrafin koyduğu beş yaşındaki çocukla ortak özelliğiniz nedir? Aynı insan olmanız haricinde hiçbir şey.
Ve her şeyden önce, o sizin medeniyetiniz; o sizsiniz. Ne kadar nefret ederseniz edin, ne kadar dalga geçerseniz geçin, uzun süre ondan uzak kaldığınızda asla mutlu olamayacaksınız. içyağı pudingi ve kırmızı posta kutuları ruhunuza işlemiş. İyi ya da kötü, o size ait, siz de ona. Ve sizde bırakmış olduğu izlerden mezara girene dek kurtulamayacaksınız.
Sayfa 19
··
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.