İç yaşantının yoğunlaşması, tutsağın geçmişe kaçmasını sağlayarak boşluk, ıssızlık ve varlığının ruhani yoksunluğundan kurtulabileceği bir sığınak sağlıyordu. Dizginleri serbest bırakıldığında hayal gücü geçmiş yaşantılarla, sadece önemli olanlarla değil ufak tefek olaylar ve oyalayıcı şeylerle meşgul oluyordu.
İnsanın Anlam Arayışı, Viktor E. Frankl