"İçimdeki şu tarifsiz şeyle,evet bu şeyle, hiçbiriniz yarış edemezsiniz kesinlikle," diyordum.
Başkasını teselli etmek, başkasının acısını, kederini paylaşmak meğer bir şey değişmiş. Ellerimle yüzümü örtüyordum. Ellerim, yüzüm benim miydi ?
.....
Kaçmaya çalışıyordum, kaçacak hiçbir yerim kalmayan bu düşüncelerden. Kaçmak ve bir yerlere saklanmak istiyordum. Galiba dünyada öyle bir yoktu.
·
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.