Revnaktar
@Revnektar
19 okur puanı
Ağustos 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Hayat tecrübemin bana dediğine göre zıtlaşınca geri adım atmayanın sevdiğine itimat edilmez.
Bir kitap okudu
72 syf.
·
Puan vermedi
·
70 günde okudu
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Okur Takip Önerileri
Nazlanmayı bilir çünkü babasıyla konuşurken kıymet görmeyi öğrenmiştir. Mutluluğun kahvaltıyla ilgisi var mı ben bilmem ama mutluluğun babayla ilgisi vardı. Kendini sevmenin, sevilmenin... Evet kız çocuğu için her şeyin babayla ilgisi vardı.
Sayfa 91Kitabı okudu
Kucağımdaki paspası bahçeye çıkarırken söylüyorum, siz şimdi sırılsıklam oluşunuzu da aşka yorarsınız.
Sayfa 85Kitabı okudu
Bazen koşmak bile uzaklaşmaya yetmiyor
Sayfa 73Kitabı okudu
Yavaşça doğrulduğumu gören doktor, iki eliyle omuzlarımdan tutup daha önce ki doktorlar gibi samimiyetsiz bir ikgiyle, söyle bakalım küçük hanım, seni ne üzdü bu kadar, diye sordu.Yeryüzünde kime güveneceğimiz belli değildi. Bizi altüst edecek insanlar her kılıktan, beyaz önlükle de karşımıza çıkardı değil mi ! Tuzağına düşelim diye kelimelerle kışkırtırlardı bizi. Susmak lazımdı böyle anlarda. Bilirdim ki konuşursam kelimeleri diriliriz, susarsam öldürürürdüm. Ben hepsinden kurtulmak istiyordum.
Sayfa 61Kitabı okudu
Sessizliğin haber değeri olmayacağı için kaldığım yerden yumuşak bir geçişle sordu, sonradan sevdiniz kedinizi sanırım.
Büyük zatlar söylüyor diye değil, kendimden biliyorum, insan nankör bir varlık!
Ormana yeniden girebilmesi için affetmesi gerekliydi. Lakin hiçbir af unutturmuyordu yitip gideni.
Uykusuz kalması içtiği kahvelerde alakalı değildi. Uyku israftır aşık için.
Çorak kalbimin bilmediği şeylerden bahsediyordu. Yeşermiş bir bahçe görüyordum o konuştukça. İçinde en şirin canlıların cıvıltıları eksik olmuyordu. Çimeni taze, kokusu ıtır, göğü berraktır. Yalın ayak dolaşabilirdi insan o düşün içinde
Sayfa 10Kitabı okudu
Bir kitap okudu
"İçimdeki şu tarifsiz şeyle,evet bu şeyle, hiçbiriniz yarış edemezsiniz kesinlikle," diyordum.
Başkasını teselli etmek, başkasının acısını, kederini paylaşmak meğer bir şey değişmiş. Ellerimle yüzümü örtüyordum. Ellerim, yüzüm benim miydi ?
.....
Kaçmaya çalışıyordum, kaçacak hiçbir yerim kalmayan bu düşüncelerden. Kaçmak ve bir yerlere saklanmak istiyordum. Galiba dünyada öyle bir yoktu.