Herşeyin bir zamanı var diyorlardı ya. İşte "o zaman" bitirme zamanıydı.
Yürek başka söylerken, gurur başka söylüyordu.
Ruh ozgürlük verirken, akıl esir ediyordu kendine.
Kim örüyorsa ağları, ilmekler yalan yanlış geçiyordu dizgiye. Kim yazıyorsa yazıyı, harfler yalan yanlış düşüyordu satırlara.