"Bir kedi gördüm sankiii" diyerek kitaba koşmam yok mu, tam bir kedi manyağıyım :D Kitabın adından dolayı çok tatlış bir ütopya okuyacağımı düşünürken tam bir distopya ile karşılaştım. Bu da bana George Orwell'ın

Hayvan Çiftliği ve

1984 eserlerini hatırlattı. ^^ Kitabın konusuna gelirsek; uzay gemisinin Mars'a düşerek kaza yapması sonucunda gözünü Kedi Ülkesi'nde açan Çinli astronotumuzun başından geçenleri, şahit olduğu ilginç durumları konu alıyor ve bizde böylece bu ülkede yaşayan Kedi İnsanlardan oluşan toplulukla tanışıyoruz. Ama nasıl bir topluluk! Ahlâksızlığın, yalanın, riyakârlığın tavan yaptığı, kadınların sadece ''o iş'' için görülüp aşağılandığı, insanları ezen -dahası öldüren- bunun adına da "özgürlük" diyen, insan canının tamamen hiçe sayıldığı yozlaşmış, cahil bir topluluk! Bu topluluğun daha doğrusu halkın başında da Büyük Akrep denilen kedi insan var. Tam bir kurnaz tilki. Bu şahıs kedi ülkesinin en önemli kişilerinden olup; hem toprak sahibi, hem politikacı, hem şair, hem de bir komutan. Ayrıca Büyülü Ağaç Ormanı da elinde bulunduruyor. Biz insanlarda ekmek-su neyse, bu Büyülü Ağaçlarda yetişen Büyülü Yapraklar da kedi insanlar için o; ki tek besinleri... Bu lezzetli ve sulu yapraklar aslında halkın bilincini uyuşturmak için Büyük Akrep tarafından kullanılan bir yöntem. 3-5 yapraktan sonra bilinci tamamen uyuşmuş bir hâlde, aptal aptal ortalıkta dolaşan, hiçbir şey sorgulamayan kedi insanlar... (30-40 yaprak kadar yersende ölüyorsun tabii o da ayrı bir mesele :D) Açıkçası ben bu yaprakları biraz da dinlere benzettim :D Din toplumda nasıl bir afyon etkisi yaratıyor ise Büyülü Yapraklar'da bu insanlar için öyle bir etki yaratıyor işte ve kimse hiçbir şeyi sorgulamıyor, herkes gelişine yaşıyor :D -Bu halkı yönetmek zor olabilir miydi? İyi bir liderleri olsa kesinlikle en barışçıl, kanunlara en saygılı vatandaşlar olurlardı. /s.81/ -Halk bir şeyden anlamazsa siyasette düzgün olamaz. Tersinden bakılırsa böyle bir halk ile siyasetin yürütülmesi çok daha kolaydır. /s.158/ ------------------------------------------------------------------- Eğitim konusunda da çok çok gerideler. Okula gidenler direkt üniversiteden başlayıp, aynı gün mezun olup diplomasını alıyor. Birkaç harf bilen (kelime bile değil!) kendini kültürlü görüyor. Burada okul tamamen içi boş bir kurum. Yönetenler içinse önemli olan ne kadar mezun verdiği ve diploma sayısı! -İki yüz yıldır yeni eğitim sistemini ve yöntemlerini uyguluyoruz ama hiç başarılı olamadık. /s.121/ -Herkesin gözünde okul yeni tarz bir lokantaya benziyordu. Eğitimin ne olduğunu soran yoktu. /s.128/ -Okulları vardı ama eğitimleri yoktu. Siyasetçileri vardı ama siyasetleri yoktu. İnsanlar vardı ama insanlık yoktu. Yüzleri vardı ama utanmaları yoktu. Bu çok abartılı bir şaka gibiydi gerçekten. /s.161/ ----------------------------------------------------------------- -Yıkım ne kadar kolay diye düşündüm. Birkaç gün sürecek şiddetli bir yağmur buradaki her şeyi yok edebilirdi. Bu insanlık dışı olayın gerçekleşmesini asla istemezdim. Kedi İnsanlar için üzülüyor, endişeleniyordum. Ne için yaşıyorlardı? Nasıl yaşıyorlardı? Bunu hâlâ çözememiştim. /s.149/ Bu alıntı size bir şeyleri hatırlattı mı diyeceğim ama unutmak ne mümkün!.. Burada da sadece kuvvetli bir yağmur sonrasında binalar çöküyor... Neden?? Çünkü çamurdan yapılmış :)) Kedi insanlar ise enkaz altındakileri kurtarmak yerine sadece izlemekle yetiniyorlar. Burada insan hayatının hiçbir önemi yok!.. -Bir ülkenin güçsüz olmasının birçok nedeni vardır. Doğal afetler, toprağın verimsizliği bir ülkeyi zayıflatır ve fakirleştirir ama insanlığı kaybetmek, insanların neden olduğu bir şeydir. /s.80/ ------------------------------------------------------------------- Kitapta anlatılan bu ülke aslında 1920-1930'larda ki Çin'in bir tasviri fakat ben okurken tabii ki bir Türkiye silüeti gördüm.. Okurken yer yer sinirlendim, ara sıra güldüm, sona doğru ağlamaklı oldum... Çünkü ''Bir kitap okumuyordum. Çöküşün gürültüsünü duyuyordum.'' Kitabı okuyanların sayısının az olması, gerektiği ilgiyi görmemesi şahsen beni üzdü :') Bundan dolayı da inceleme yazma gereği duydum. Bu kitabı lütfen ama lütfen okuyun, okutturunnn ^^