Nihan, doğrusu şu ki ben seninle bir sınırı geçmek istemiştim. Bizim hikâyemiz toplumsal bir şeye dönüşsün istedim. Bunu sana nasıl anlatsam. Onu bütün uhrevilik- lerden, uhrevilik kisvesi altındaki şarlatanlıklardan temizleyelim, onu romantik bir ilk görüşte aşktan, düzmece duygulardan, bayağı ve sahte olan lafügüzaftan arındıralım, uçuşup göğe yükselmeye başladığını fark edince eteklerine yapışıp onu yeryüzüne indirelim, ayakları yere bassın, sağlam bassın ve dünyalı olup bu dünyaya bir şey söylesin istedim. Yani şunu demek istiyorum aslında; aşkımızı sekülerleştirelim istedim Nihan, çünkü Allah seni inandırsın ben bütün hazretlerden çok sıkılmıştım. Onu vehimlerden, inşallahlar- dan, maşallahlardan temizleyelim –çünkü inşallah dememeli insan, illa bir şey diyecekse bismillah demeli, başlamalı ve yola çıkmalı– kem gözlerden, nazarlardan kurtaralım, gerçek ve böylece güzel yapalım istedim. İkimizin bir aradalığı başlı başına bir fark olarak dünyanın çelişkisine eklensin istedim, bu fark başka bir şey, gerçek bir şey etsin insanların yüzüne yüzüne çarpsın yolunda giden her şeyi rahatsız etsin istedim herkese ve her şeye meydan okumak istedim birlikte bir ağaç dikelim ve bizden sonra da yaşamaya de- vam edeceğini bilerek büyümesini izleyelim istedim. Beni içinde ihtiyacın olan her şeyin yetiştiği bir bahçe gibi düşünmeni istedim.
Sayfa 93
·
58 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.