"Ölü adam hiçbir zaman dirilmez"
Aah Martin!!
Bu kitap yüzyıllara hitap edebilecek tarzda yazılmış.Özellikle insanın mücadelesi, azmi, hırsı...
Bir yerde aşk oldu mu nelerin yapılabileceğinin açık örneği Martin Eden.
Ayık kafa bırakmayan bu karmaşık duygunun ya sonu hüsranla ya da mutlu sonla bittiğini işlemiş.Tabi kitap bildiğimiz tüm mutlu sonları unutturuyor. Martin Eden kendince çok güzel bir mutlu son çiziyor. Ve bana sorarsanız başta ne kadar kızsam da Martin Eden'ın çizdiği bu mutlu son en güzeliydi. Başlarken kızdım çünkü mücadelesi bana da anlamsız gelmişti. Özellikle Ruth her şeyiyle ona teslim olmuşken ya da biz olduğunu zannettiğimiz satırları okurken. Ama ilerledikçe bir şeylerin rengi değişiyor. Martin Eden bu savaşı uzatmadan Ruth'a gitseydi belki hep bir sahtelikte yüzüyor olacaktı. Güçlü Martin...
Yine de her şeye rağmen beni en çok etkileyen kitaba başlarken odaktaki asıl şeye ulaşamaması. Belki de kendimden bir şeyler bulduğum asıl nokta burasıydı. Ve okudukça Martin Eden'ın bana öğreteceği şey bu olacaktı diye devam ettim. Hedef önemliydi ama oraya giderken yaşadıkların daha da önemliydi. Martin Eden hem kendisi olgunlaştı, büyüdü. Hem de okuyucularını büyüttü.
Bakış açısı olarak bana çok şey katan ve uzun süre etkisinden çıkamayacağım bir kitap olacak.
Ahhh Martin Eden!!!
Hem çok haklıydın hem çok haksız. Ama işte "Ölü adam hiçbir zaman dirilmez."
Jack London
·
33 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.