"Arif Bey, ben varım!' diyebilmek cesaret ister. Çocuk, doğduğunda varoluşundan ve varolma hakkından hiç kuşkusu yoktur. Ama çocuğun içinde yetiştiği bazı aile ortamları çocuğun varolma hakkına saygısızdır ve onun kendi özü ile olan ilişkisini geliştirmesine olanak vermezler."
"Nasıl olanak vermezler; örneğin, ana baba ne yapar?"
"Çocuğun kendi düşünce ve duygularını ifade etmesine olanak vermezler: konuşma,' 'sen çocuksun, anlamazsın,' gibi birçok kısıtlamalarla çocuğun kendini ifade etmesine engel olunur. Bunları İçimizdeki Çocuk kitabında(*) irdeliyorum; ayrıca ana babaların kendileri de kişisel bütünlük yönünden iyi bir model oluşturmazlar. Böylece çocuk altı-yedi yaşlarına gelince varolma cesaretini kaybeder. O artık kendisi olmak değil, başkalarının beklediği şekilde olabilmek üzere yaşamına biçim verir."
Sayfa 334-335 - (*) Doğan Cüceloğlu, İçimizdeki Çocuk, Remzi Kitabevi, İstanbul, 1993.
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.