Neoliberalizm eleştirisi. Bazı başlıkları oldukça çarpıcı buldum. Bugünlerde de iş hayatının jenerik başlıklarından olan “evden çalışma” ironisini beğendim, en konforlu yaşam alanımız olan evimizde işe nasıl mahkum edilip konforu nasıl kaybettiğimizi güzel anlatmış. “Rutin” konusu iyi işlenmiş, değişime ayak uydurabilmeli fakat rutini kaybetmemeliyiz, rutin düzendir, başarıya olan güvendir.. ama en çok etkilendiğim yer kapitalizmin dayattığı “uzun vade ” eleştirisi oldu. Uzun vade yok ise kısa süreli ilişki var.. oysa kısa süreli ilişki varsa istikrar yok, sadakat yok, güven yok, verimlilik yok ve nihayetinde mutluluk yok..
Özetle, kapitalizmin, patronların, sermayenin sabırsızlığı ve bunların “çalışan” kesim üzerinde yarattığı defoları (üstelik de) bir amerikalı gözüyle :) anlatabilmiş.