İlk cümleye bakarsanız ne diyor şair orada "mutsuzluk edebiyatı". Yani mutsuz olmak dertlere naçar kalmak başka bir şey, herşeyi dertmiş gibi görüp bunun edebiyatını yapmak bambaşka bir şeydir efendim. Mesela hanım kızımız markete giderken eteğine çamur değiyor. Bunu bir anlatıyor ve öyle abartıyor ki zanneddersiniz kıyamet başına kopmuş. Benim izah etmek istediğim olay bu. Yoksa acıyla, dertler ve bunları hafife alarak bir şey yazmış değilim. 🤗