Bir zamanlar fazlaca okuduğum, bir süredir de ara verdiğim bir türdü gerilim romanları.
Reçine beni ismiyle kendine çekti diyebilirim. Kitap 2016 yılında en iyi İskandinav gerilim romanı dalında ödül kazanmış. Hatta kitaptan uyarlama bir film de çekilmiş ancak ülkemizde gösterime girmemiş.
Reçine, bir evladını kendi hatası nedeniyle kaybeden bir babanın diğer çocuğunu da kaybetmemek için neler yapabileceğini, ne kadar ileri gidebileceğini anlatıyor bize. Aslında kitapta ana karakter babası tarafından izole olarak yetiştirilen, hatta ölü olarak gösterilmiş Liv. Küçük çocuk, bir çok travmatik olayla karşı karşıya kalmış ve psikolojisi de bozuk, olaylar da genelde onun etrafında gelişiyor kitapta.
Reçine, gerilim türünde bir kitap olmasına rağmen çoğu yerde üzüntü daha baskın bir duygu oluyor. Ben Liv' e üzülmekten, yaşlı teyze modunda "Ah be çocuk" diyerek kitabı okumaktan gerilecek fırsat bulamadım. Ama şunu söyleyebilirim, Reçine bu türde ilk defa kitap okuyacak olanlar ve bu türe ara verip de yeniden başlayacaklar için bir ısınma turu kitabı.
İçeriğinden rahatsız olmadan okuyabileceğiniz, surükleyici bir kitap. Keyifli okumalar.