Peyami Safa'nın en meşhur kitabını sonunda okudum. Aslında kitabın ismi bende daha farklı bir konu çağrıştırıyordu. Dokuzuncu Hariciye Koğuşu'nun bir hastane bölümünü temsil edeceğini aklıma hiç getirmemişim, okurken fark ettim.
Akıcı bir kitap, altı çizilecek birçok cümle var kitapta. Çok küçük yaşlardan beri hastalıkla uğraşan kahramanımızın, hayata bakış açısı çok iyi anlatılmış. Bölümler kısa, bu da okuyucuyu diğer bölümlere geçirmek ve merakının köklenmesini sağlıyor.
Dilimize aşina olmayan birçok kelime barındırıyor ancak kitabın sade oluşu, daha önce duymadığınız kelimenin bile anlamını kavramanıza yardımcı oluyor. Bu kadar yabancı kelime bulununca, insan ağdalı bir dil bekliyor ama çok sade bir dili var.
