İnsan mertebesi en aşağı (esfel-i sâfilîn) varlık mertebesidir. Akl-ı Küll ise en yüksek (a‘lâ-yı illiyyîn) varlık mertebesidir ve varlık mertebelerinin ilkidir, ki daha önce bahsi geçti. "Biz insanı en güzel bir kıvamda yarattık ve sonra onu aşağıların en aşağısına indirdik" (Tîn, 4-5). Eğer kişi bu insanlık mertebesinde kalır da kendisinin başlangıcını ve sonunu bilmez, ...kaynağına erişip cem olmazsa... "...Onlar hayvanlar gibidirler hatta daha da şaşkındırlar" (A‘râf, 179) mertebesinde kalıp o mertebede haşrolunur.
Sayfa 59 - HayykitapKitabı okudu
·
394 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.